Marrëzitë e burrave

Theksimi
shumëshekullor i feminitetit e ka sjellë femrën në rrethin e mbyllur të
sjelljeve dhe kërkesave, madje edhe virtytet e mashkullit binin në të
njëjtin kurth.
Thjeshtësimi i standardeve jetike ia ka imponuar
femrës ekzistencën vetëm brenda kuptimeve siç janë besnikëria,
ndjeshmëria, afërsia dhe mirëkuptimi. Këto kuptime me kohë janë
shndërruar në kundërthënie: nënshtrim, ndjeshmëri e tepërt, të jetuarit e
jetëve të tjera dhe hulumtimi i mundimshëm i gjithë asaj që mendojnë të
tjerët. Ajo që në fakt është pozitive në formën tepër të shprehur dhe
të varfëruar është bërë burim i pakënaqësive. E nga ky burim njësoj
pinin edhe meshkujt edhe femrat.

Zhgënjimi nga lidhjet
Të zhgënjyer me lidhjet në të cilat femrat deri para një kohe kanë
qenë viktima, të cilat ata i kanë nxjerrë në sipërfaqen e shpresës, në
mënyrë që pas një kohe të tregonin fytyrën e shtrigës, meshkujt pyeten
se a kanë të drejtë “djelmoshat e këqij”, të cilët gjatë tërë jetës i
bindin se femrat e pëlqejnë vrazhdësinë dhe nënshtrimin.
Mirëpo, nuk qëndron gabimi as te femrat, e as që është e vërtetë se
femrat u bien në gjunjë me nënshtrim. Thënë thjesht, femrat sot mund të
hetojnë fare lehtë nëse mashkulli shërbehet me të mirën në mënyrë që të
fshehë “natyrën e vërtetë”, e kanë të qartë po ashtu edhe dallimin mes
kujdesit të sinqertë dhe butësisë me të cilën meshkujt, dëshirojnë t’ua
tërheqin vëmendjen ose të marrin pak seks. Princat e sotëm të pafat janë
viktima, por vetëm nga shkaku i lëshimeve të tyre. Konsiderohen
shpirtgjerë kur marrin guximin të jenë pranë një femre të cilën askush
nuk e do, kur kanë guximin ta shpijnë para altarit dhe t’ia ndërrojnë
shprehitë e saj të këqija. Theksimi shumëshekullor i feminitetit e ka
sjellë femrën në rrethin e mbyllur të sjelljeve dhe kërkesave.
Burrëria e deformuar
Moszhvillimi i vlerave të tjera, përhapja e vetëdijes sipas zgjedhjes
personale dhe mospranimi i ashpër i modeleve të tjera të sjelljes, e
kanë identifikuar mashkullin me forcën, vendosmërinë, përgjegjësinë dhe
kujdesin. Në këtë mënyrë burrëria është shndërruar në agresivitet,
pandjeshmërinë emocionale, kontrollimin e veprimeve të të tjerëve dhe
nevojën që të tjerët të bëhen të varur. Lufta midis gjinive me këtë fakt
është bërë e pashmangshme, edhe meshkujve edhe femrave u mohoheshin të
drejtat për ekzistimin e jetës së brendshme më të pasur. Ndarja gjithnjë
më e thellë i ka ushqyer me parashenjën negative të padrejtësive të
rrënjosura thellë. Kundërshtitë e imponuara kompensoheshin vetëm në
sipërfaqen e jetës së përbashkët, e teoritë biologjike për dallimet e
“lindura” dhe modeleve të sjelljes i krijonte shoqëria në të cilën nuk
dominon vetëdija, porse bartja e skenave nga bota shtazore në të cilën
mashkulli lufton për femrën, e mbars dhe kujdeset ose nuk kujdeset për
pasardhësit e vet. I njëjti nxitës emocional me inteligjencën ironike ka
krijuar modelet, e disa prej tyre, siç janë përrallat, vashëzat dhe
djelmoshat i mirëpresin që nga fëmijëria.